دو مكانيسم در يك سقف خنك كار مي كنند. اولين مورد اين است كه سقف با مواد بسيار انعكاسي ساخته يا پوشانده شده است كه به انرژي خورشيد اجازه مي دهد تا از سقف منعكس شود، نه اينكه سقف اجازه جذب آن را بدهد. دوم اين است كه سقف هاي سرد قادر به انتشار مقادير زيادي گرما هستند، بنابراين حتي زماني كه انرژي خورشيد وارد سقف مي شود، نمي تواند بماند و سقف را گرم كند. رنگ هاي سفيد و رنگ هاي كم رنگ ديگر براي ساخت سقف هاي سرد كلاسيك هستند زيرا بسيار بازتابنده هستند و سطح سقف معمولاً به اندازه كافي خنك است كه حتي در هواي بسيار گرم به راحتي لمس شود. بام هاي سبز همچنين مي توانند با ايجاد يك لايه عايق و به دام انداختن انرژي خورشيد به عنوان سقف هاي خنك عمل كنند.

براي خود ساختمان، يك سقف خنك بسيار سودمند است. سقف هاي خنك در دراز مدت دوام بيشتري دارند زيرا در آب و هواي گرم كندتر از سقف هاي ساخته شده از مواد ديگر شكسته و فرسوده مي شوند. براي مثال داشتن يك سقف تازه مي تواند ارزش فروش ملك را افزايش دهد، زيرا خريداران بالقوه مي دانند كه سقف در آينده نزديك نيازي به تعويض نخواهد داشت. سقف هاي خنك همچنين هزينه هاي خنك كننده را كاهش مي دهند و مي توانند نياز به عايق را در آب و هواي گرم از بين ببرند و هزينه ساخت يك ساختمان را كمتر كنند.

سقف هاي خنك نيز به نفع جوامع اطراف هستند. در آب و هواي گرم، مناطق شهري تمايل دارند چيزي را ايجاد كنند كه جزيره گرمايي ناميده مي شود، كه در آن دما به شدت افزايش مي يابد، زيرا مواد زيادي وجود دارد كه گرما را جذب و حفظ مي كنند، مانند مصالح سقف و سنگفرش. سقف هاي خنك مي توانند اين اثر را جبران كنند و شهر را خنك تر و راحت تر براي زندگي نگه دارند و همچنين آلودگي را كاهش دهند.

سقف‌هاي موجود را مي‌توان با غشاء يا پوسته به سقف‌هاي تازه تبديل كرد، كه باعث مي‌شود هزينه‌هاي مقاوم‌سازي كمتر شود، زيرا سقف نيازي به برداشتن و نصب مجدد نخواهد داشت. همچنين مي توان از سقف خنكي استفاده كرد كه از نظر معماري براي خانه هاي تاريخي مناسب طراحي شده است و به مردم اين امكان را مي دهد كه شخصيت خانه هاي قديمي را بدون فدا كردن كارايي انرژي حفظ كنند. خانه هاي جديد همچنين مي توانند با سقف هاي خنك نصب شده از ابتدا ساخته شوند، تصميمي كه اغلب براي مسكن و سازه هاي سبز در آب و هواي گرم گرفته مي شود.