هيچ سازه ديگري در جهان وجود ندارد كه به اندازه ديوار بزرگ چين در ميان دانشمندان، گردشگران، سازندگان و فضانوردان علاقه مند شود. ساخت آن شايعات و افسانه هاي زيادي را به همراه داشته است، جان صدها هزار نفر را به همراه داشته و هزينه هاي زيادي را در بر داشته است. در داستان مربوط به اين سازه عظيم سعي خواهيم كرد اسرار را فاش كنيم، معماها را حل كنيم و به طور خلاصه به سوالات بسياري در مورد آن پاسخ دهيم: چه كسي آن را ساخته و چرا، از چه كسي چيني ها را محافظت كرده است، محبوب ترين مكان سازه كجاست؟ از فضا قابل مشاهده است
دلايل ساخت ديوار چين
در دوره كشورهاي متخاصم (قرن 5 تا 2 قبل از ميلاد)، پادشاهي هاي بزرگ چين، پادشاهي هاي كوچكتر را از طريق جنگ هاي فتوح به خود جذب كردند. بدين ترتيب دولت واحد آينده شكل گرفت. اما در حالي كه تكه تكه شده بود، پادشاهي هاي منفرد توسط مردم كوچ نشين باستاني Xiongnu كه از شمال به چين آمده بودند مورد تهاجم قرار گرفتند. هر پادشاهي در امتداد بخش‌هاي جداگانه‌اي از مرزهاي خود حصارهاي حفاظتي مي‌ساخت. اما زمين معمولي به عنوان يك ماده عمل كرد، بنابراين دفاع در نهايت از روي زمين ناپديد شد و به زمان ما نرسيد.
امپراتور «كين شي هوانگدي» (قرن سوم پيش از ميلاد) كه رئيس اولين پادشاهي متحد كين شد، باعث ساخت يك ديوار حفاظتي و دفاعي در شمال دارايي هاي خود شد كه براي آن ديوارها و برج هاي ديده باني جديد ساختند و آنها را با آنها تركيب كردند. موجود ساختمان هايي كه قرار است ساخته شوند نه تنها بايد از مردم در برابر حملات محافظت كنند، بلكه مرزهاي ايالت جديد را نيز مشخص كنند.
ديوار چند سال و چگونه ساخته شد
يك پنجم كل جمعيت كشور در ساخت ديوار بزرگ چين شركت داشتند، يعني حدود يك ميليون نفر در 10 سال ساخت اصلي. دهقانان، سربازان، بردگان و همه جنايتكاراني كه براي مجازات به اينجا فرستاده مي شدند به عنوان كارگر استفاده مي شدند.
با در نظر گرفتن تجربه سازندگان قبلي، آنها شروع به گذاشتن نه زمين كوبيده، بلكه بلوك هاي سنگي در پايه ديوارها كردند و آنها را با خاك پاشيدند. حاكمان متوالي چين از سلسله هاي هان و مينگ نيز خط دفاعي خود را گسترش دادند. بلوك‌هاي سنگي و آجر قبلاً به عنوان مصالح استفاده مي‌شدند كه با چسب برنج با افزودن آهك خشك شده ثابت مي‌شدند. اين بخش‌هايي از ديوار است كه در طول سلسله مينگ در قرن‌هاي XIV-XVII ساخته شده‌اند كه نسبتاً به خوبي حفظ شده‌اند.
روند ساخت و ساز با مشكلات زيادي مرتبط با تغذيه و شرايط سخت كاري همراه بود. در عين حال بيش از 300 هزار نفر نياز به تغذيه و آبياري داشتند. اين هميشه به موقع ممكن نبود، به طوري كه تعداد قربانيان انساني به ده ها يا حتي صدها هزار رسيد. افسانه اي وجود دارد كه در طول ساخت و ساز، تمام سازندگان مرده و مرده را در شالوده سازه قرار مي دادند، زيرا استخوان هاي آنها به عنوان پيوند خوبي براي سنگ ها عمل مي كرد. مردم حتي اين ساختمان را "طولاني ترين قبرستان جهان" مي نامند. اما دانشمندان و باستان شناسان مدرن نسخه گورهاي دسته جمعي را رد مي كنند، احتمالا اكثر اجساد مردگان به بستگان داده شده است.
قطعا نمي توان به اين سوال پاسخ داد كه ديوار چين چند سال ساخته شده است. ساخت و ساز حجمي به مدت 10 سال انجام شد و حدود 20 قرن از آغاز تا آخرين اتمام آن گذشت.
ابعاد ديوار بزرگ چين
بر اساس آخرين برآوردها از ابعاد ديوار، طول آن 8.85 هزار كيلومتر است، در حالي كه طول با شاخه‌ها در تمام بخش‌هاي پراكنده در سراسر چين بر حسب كيلومتر و متر محاسبه شده است. طول كلي ساختمان، با احتساب قطعاتي كه باقي نمانده اند، از ابتدا تا پايان امروز 2119000 كيلومتر برآورد شده است.
از آنجايي كه محل قرارگيري ديوار عمدتاً در امتداد منطقه كوهستاني قرار دارد و هم در امتداد رشته كوه ها و هم در امتداد پايين دره ها قرار دارد، عرض و ارتفاع آن را نمي توان به صورت واحد نگه داشت. عرض ديوارها (ضخامت) در محدوده 5-9 متر است، در حالي كه در پايه حدود 1 متر از قسمت فوقاني پهن تر است و ارتفاع متوسط آن حدود 7-7.5 متر و گاهي اوقات تا 10 متر است. ديوار بيروني با نبردهاي مستطيل شكل تا ارتفاع 1.5 متر تكميل مي‌شود و برج‌هاي آجري يا سنگي با سوراخ‌هايي كه به جهات مختلف هدايت مي‌شوند، انبارهاي سلاح، سكوهاي رصد و اتاق‌هاي نگهباني در تمام طول آن ساخته شده است.
در طول ساخت ديوار چين، طبق نقشه، برج ها به همان سبك و در فاصله يكسان از يكديگر - 200 متر كه برد پيكان است - ساخته شدند. اما وقتي بخش‌هاي قديمي به بخش‌هاي جديد متصل مي‌شوند، گاهي اوقات برج‌هايي با راه‌حل معماري متفاوت به الگوي هماهنگ ديوارها و برج‌ها برخورد مي‌كنند. در فاصله 10 كيلومتري از يكديگر، برج‌ها با برج‌هاي سيگنال (برج‌هاي مرتفع بدون محتويات داخلي) تكميل مي‌شوند كه نگهبانان از آنجا منطقه را زير نظر داشتند و در صورت خطر، بايد سيگنال را به نزديكترين برج مي‌دادند. آتش يك آتش روشن
آيا مي توانيد ديوار را از فضا ببينيد؟
با فهرست كردن حقايق جالب در مورد اين ساختمان، همه اغلب به اين موضوع اشاره مي كنند كه ديوار چين تنها سازه اي است كه توسط انسان ساخته شده است كه از فضا قابل مشاهده است. بياييد سعي كنيم دريابيم كه آيا واقعاً چنين است يا خير.
فرضياتي مبني بر اينكه يكي از جاذبه هاي اصلي چين بايد از ماه قابل مشاهده باشد، چندين قرن پيش مطرح شد. اما حتي يك فضانورد هم پروازي را گزارش نكرد كه آن را با چشم غيرمسلح ببيند. اعتقاد بر اين است كه از چنين فاصله اي چشم انسان مي تواند اجسامي را كه قطر آنها بيش از 10 كيلومتر است و نه 5-9 متر تشخيص دهد.
همچنين مشاهده آن از مدار زمين بدون تجهيزات ويژه غيرممكن است. گاهي اوقات اجسام در يك عكس از فضا بدون بزرگنمايي با طرح كلي ديوار اشتباه گرفته مي‌شوند، اما وقتي بزرگنمايي مي‌شوند، رودخانه‌ها، رشته‌كوه‌ها يا كانال بزرگ هستند. اما با دوربين دوچشمي مي توانيد در هواي خوب ديوار را ببينيد اگر بدانيد كجا را نگاه كنيد. عكس‌هاي ماهواره‌اي بزرگ‌شده به شما امكان مي‌دهند تمام طول حصار را ببينيد، برج‌ها و پيچ‌ها را تشخيص دهيد.
آيا ديوار لازم بود؟
خود چيني ها هم باور نمي كردند كه به ديوار نياز دارند. از اين گذشته، براي قرن ها مردان قوي را به محل ساخت و ساز آورد و بيشتر درآمد دولت صرف ساخت و ساز و نگهداري آن شد. تاريخ نشان داده است كه حفاظت خاصي براي كشور فراهم نكرده است: عشاير شيونگنو و تاتار-مغول به راحتي از خط مانع در مناطق ويران شده يا در امتداد معابر ويژه عبور كردند. علاوه بر اين، بسياري از نگهبانان به مهاجمان به اميد فرار يا پاداش اجازه عبور مي‌دهند، بنابراين به برج‌هاي همسايه علامت نمي‌دهند.
در زمان ما ديوار بزرگ چين به نماد مقاومت مردم چين تبديل شده است، به كارت ويزيت اين كشور تبديل شده است. همه كساني كه از چين ديدن كرده اند مي خواهند به يك جاذبه قابل دسترس سفر كنند.
وضعيت فعلي و جاذبه گردشگري
امروزه بيشتر نرده ها نياز به بازسازي كامل يا جزئي دارند. اين وضعيت به ويژه در بخش شمال غربي شهرستان مين‌قين، جايي كه طوفان‌هاي شن قدرتمند در حال تخريب و پوشاندن سنگ‌تراشي هستند، اسفناك است. صدمات عمده به ساختمان به اين دليل است كه خود مردم قطعات آن را براي ساختن خانه‌هايشان جدا مي‌كنند. برخي از بخش‌ها زماني به دستور مسئولان تخريب شدند تا راه‌ها يا روستاها ساخته شود. هنرمندان مدرن خرابكار ديوار را با گرافيتي خود نقاشي مي كنند.
مقامات شهرهاي بزرگ با به رسميت شناختن جاذبه گردشگري ديوار بزرگ چين، بخش هايي از ديوار بزرگ را در مجاورت خود مرمت مي كنند و مسيرهاي گردشگري براي بازديد از آنها ايجاد مي كنند. بنابراين، در نزديكي پكن، بخش هايي از Mutianyu و Badaling وجود دارد كه تقريباً به جاذبه هاي اصلي منطقه پايتخت تبديل شده اند.
اولين سايت در 75 كيلومتري پكن در نزديكي شهر Huaizhou واقع شده است. يك بخش 2.25 كيلومتري از 22 برج مراقبت در سايت Mutianyu بازسازي شد. اين سايت كه بر روي خط الراس واقع شده است، با ساخت بسيار نزديك برج ها به يكديگر مشخص مي شود. در پاي يال روستايي است كه رفت و آمد خصوصي و گردشي در آن متوقف مي شود. مي توانيد با پاي پياده يا با فونيكولور به خط الراس برويد.
نزديكترين بخش به پايتخت Badaling است كه 65 كيلومتر از هم فاصله دارند. چگونه به اينجا برسم؟ مي توانيد با گشت و گذار يا اتوبوس معمولي، تاكسي، ماشين شخصي يا قطار سريع السير بياييد. طول بخش قابل پياده‌روي و بازسازي شده 3.74 كيلومتر و ارتفاع آن حدود 8.5 متر است. هنگام قدم زدن در امتداد خط الراس ديوار يا از كابين تله‌كابين مي‌توانيد هر چيزي را كه در اطراف بادلينگ مورد توجه است ببينيد. اتفاقاً نام «بدالين» به «دسترسي از همه جهت» ترجمه شده است. در المپيك 2008، خط پايان مسابقه گروهي دوچرخه سواري جاده در نزديكي Badaling بود. يك ماراتن هر ساله در ماه مي برگزار مي شود كه در آن شركت كنندگان بايد 3800 درجه بدند و هنگام دويدن در امتداد خط الراس ديوار، بر فراز و نشيب ها غلبه كنند.
ديوار بزرگ چين در فهرست «عجايب هفتگانه» قرار نگرفت، اما عموم مردم مدرن آن را در فهرست «عجايب جديد جهان» قرار داده اند. در سال 1987، يونسكو اين ديوار را به عنوان يك ميراث جهاني تحت حفاظت خود قرار داد.
خبرنامه پیامکی